Foodies in Nice

Pauline en ik zijn lucky bastards! Vorige week mochten we voor het blog op citytrip naar Nice, om de stad te ontdekken. En oh, wat was dat leuk! We hebben twee ontzettend leuke dagen gehad en een heel goed beeld gekregen van Nice en natuurlijk het culinaire aanbod. Na twee dagen konden we beiden volmondig “Nice is nice” zeggen. Op de eerste dag besloten we al dat we zeker een keer terug moeten, om nog langer van deze leuke stad te kunnen genieten. En dat is vaak een goed teken. Ben je benieuwd wat deze Foodies in Nice allemaal beleefd hebben? Lees dan snel verder!

Dag 1

Om 4 uur ’s nachts gaat de wekker. Lekker vroeg, maar voor een goed doel. Op naar Schiphol. We vliegen met EasyJet richting Nice. Het is een korte vlucht van 1 uur en 45 minuten. EasyJet vliegt zo’n 6 keer per week naar Nice vanaf Schiphol Airport. Een ticket heb je al vanaf 30 euro (enkele reis). Je bent er dus lekker snel en de prijzen zijn goed te doen! Eenmaal in Nice aangekomen pakken we een taxi naar het hotel. We verblijven twee nachten in hotel Villa Saint Hubert. Een schattige (maar basic) B&B met een romantische sfeer. Om de hoek van het hotel stopt de tram die je in nog geen 5 minuten naar het oude centrum van Nice brengt, superhandig.

De eigenaresse heet ons welkom. Onze kamer is nog niet klaar, maar we kunnen onze koffertjes wel kwijt en we kleden ons even om. Het is namelijk heerlijk weer, zo’n 26 graden en een strakblauwe hemel. Om half elf meeten we onze gids voor de komende twee dagen, Anne. Anne werkt voor het bureau voor toerisme van Nice. Een superleuke en vriendelijke dame.

Er staat ons een drukke, leuke dag voor de boeg. We beginnen de dag met een wandeling over de markt in Cours Saleya. Deze buurt ligt in het gezellige oude centrum van Nice. We zijn meteen enthousiast. Wat is Nice leuk! De oude stad is heel gezellig met kronkelstraatjes, gekleurde gebouwen en houten luiken. Een groot gedeelte is autovrij en overal om je heen zie je leuke restaurantjes en cafes.

Onderweg naar de markt komen we een leuk winkeltje tegen: La Maison Auer. Hier verkopen ze onder andere gekonfijt fruit. Dit is fruit dat geconserveerd wordt in suiker. We mogen wat proeven, yes! We proeven een gekonfijte clementine. De schil zit er nog om heen, maar toch is het lekker zacht. En zoet natuurlijk, yum! Ze verkopen ook nog heel veel andere lekkere dingen, zoals chocolaatjes gevuld met amandelen, koekjes en nougat. De winkel is super authentiek en zeker een bezoekje waard.

Op de markt kijken we onze ogen uit. De zoete geur van het verse fruit komt je tegemoet. De groenten zien er prachtig uit. De tomaten zijn huge en roder dan rood. De kersen zijn ook huge en glanzen enorm. We komen zoveel lekkere dingen tegen op de markt. Zo is er een kraam  met allerlei specerijen en verschillende soorten zeezout. Maar je kunt er ook terecht voor verse broden, olijven en de lekkerste soorten groente en fruit. Van courgettebloemen tot aan vijgen en van abrikozen tot aan nectarines. Het een ziet er nog lekkerder uit dan het ander.

Na een wandeling over de markt is het tijd voor de volgende stop. We lopen richting Castel Hill. Vanuit hier heb je een heel mooi uitzicht over het strand en de stad. Aanrader om even te bezoeken.

Lunchtime! Anne neemt ons mee naar A Buteghinna. Een restaurantje gerund door 3 leuke, enthousiaste dames. De meeste groenten worden door hen zelf verbouwd. Onze lunch bestaat uit een groot bord met allerlei verschillende hapjes, gemaakt van groenten. Je proeft dat alles lekker vers is. Op ons bord ligt onder andere Pissaladière, een soort plaattaart met gecaramelliseerde ui, olijven en ansjovis. Ook liggen er Socca frieten op ons bord. Socca is ook een typisch gerecht uit Nice. Normaal gesproken is het een pannenkoek gemaakt van kikkererwtenmeel, water en olijfolie. Wij kregen het in de vorm van frieten. Superlekker! Maar dat was nog niet alles. Op ons bord lag ook nog een courgettetaartje, ratatouille, caponata, een gefrituurde courgettebloem en een lekker pasteitje gevuld met spinazie. Superlekker allemaal!

Het restaurant heeft het Cuisine Nissarde label. Alle restaurants met dit label serveren gerechten die typisch zijn voor Nice. Handig voor als je op zoek bent naar echt authentiek eten uit Nice.

We pakken de auto en laten de stad even voor wat het is. We gaan namelijk wijn proeven! Dit doen we bij Domaine de Toasc. Ook hier worden we weer supervriendelijk ontvangen. Echt, de mensen uit Nice zijn superlief! We krijgen uitleg over de wijngaard van Bellet en de wijnen die er geproduceerd worden.

De wijngaard is een van de oudste, maar eveneens een van de kleinste wijngaarden van Frankrijk. Deze wijngaard draagt het AOC label (Appelation d’Origine Controlee). Dit houdt in dat er strenge regels verbonden zijn aan het verbouwen van de druiven. Zo mogen er geen chemische bestrijdingsmiddelen toegepast worden en mogen de druiven zelfs geen extra water krijgen in droge tijden. Alles draait om wat er door de natuur gegeven wordt. De wijnen zijn dus volledig biologisch. De druiven die verbouwd worden zijn typisch voor de streek Nice. De Rolle druif wordt gebruikt voor de witte wijn. De Folle Noire en Braquet voor de rose en rode wijn.

Op naar de proeverij. We proeven een witte wijn, een rose en een rode wijn. De wijnen zijn alledrie droog, maar heel licht van smaak. Niet te droog en niet te zoet. Het is eigenlijk beter om sommige wijnen een paar jaar te laten liggen, maar omdat ze niet veel wijn produceren en alles snel verkopen, lukt het niet om de flessen een aantal jaren te bewaren. De wijnen zijn superlekker. Mijn favoriet is de rose.

Breng zeker een bezoekje aan Domaine de Toasc als je in Nice bent. Superleuk om te zien hoe wijn verbouwd wordt en natuurlijk om te proeven!

Onze volgende stop is bij een oude olijfolie molen, de Moulin Alziari. In het oude centrum van Nice zit ook een Alziari winkel, waar je alle lekkere producten kunt kopen van deze molen. We worden wederom enthousiast ontvangen. Hier wordt op een traditionele manier olijfolie gemaakt. Met behulp van de molen. Dit is een van de weinige plekken waar nog op deze manier gewerkt wordt. Echt, bij alle stappen in het proces komt handwerk van pas. We krijgen een rondleiding door de molen en de eigenaar legt ons alles uit. Het hele proces duurt ongeveer 3 uur. Een stuk langer in vergelijking met de moderne manier van olijfolie maken, dat duurt slechts een half uur.

De olijven worden geperst in een grote bak (met een groot wiel). Vervolgens wordt de hele bak gevuld met water. De olijfolie komt naar boven drijven. Dit is de beste soort olijfolie. Deze is heel zacht van smaak. We mogen natuurlijk proeven en hij is heerlijk. Vervolgens worden de pitten eruit gefilterd en wordt er met de restanten van de olijven een nieuwe olie geperst. Deze is wat pittiger van smaak. Ook heel lekker! De pitten worden gedroogd en uiteindelijk gebruikt als brandmateriaal voor kachels. Zero waste dus!

Bij de molen zit ook een shop waar je alle lekkere producten kunt kopen. Niet alleen olijfolie, maar ook lekkere tapenades en zelfs beauty producten. Superleuk om te zien hoe olijfolie gemaakt wordt, op de traditionele manier. Ook dit is zeker een bezoekje waard als je in Nice bent. We konden het productieproces niet live aanschouwen helaas. Dit gebeurt namelijk tijdens de wintermaanden. Dat is natuurlijk nog leuker om te zien.

Inmiddels is het 6 uur en gaan we terug richting het hotel. We besluiten later op de avond wat te gaan eten bij een restaurant in de buurt, Hotel Montigny. Het eten was wel oke, maar niet bijzonder. Maar we waren zo moe, dat we geen zin meer hadden om naar het oude centrum te lopen. Pauline bestelde een salade Niçoise. Dat moet natuurlijk als je in Nice bent. Wist je trouwens dat het not done is om een salade Niçoise met aardappelen of sperziebonen te maken? Volgens de inwoners van Nice is het dan geen salade Niçoise meer.

Dag 2

Op de tweede dag meeten we weer met Anne in het hotel. Zij neemt ons mee naar allerlei leuke culinaire adresjes. We lopen eerst naar een hele leuke winkel met kruiden, specerijen, thee en koffie. De shop heet Cafés Maori . En het is zo ontzettend leuk! Overal waar je kijkt zie je verse kruiden en specerijen. Lekkere chocolaatjes en verse koffiebonen. Maar ook thee en jam worden er verkocht. Wij houden van dit soort winkeltjes. De supervriendelijke eigenaar vertelt vol passie over zijn winkel en bied ons een lekker kopje koffie aan. Hij brandt en maalt de koffiebonen zelf in de winkel. Superleuk! Elke specerij die je kunt bedenken, wordt er verkocht. Alles staat in grote potten aan de wand. Van Za’atar tot aan curry kruiden en van kruidnagel tot aan kaneel. Alles is er! Pauline koopt een lekkere jam van rabarber en framboos en salted karamel snoepjes. Zo lekker! Wat ons betreft een must visit als je in Nice bent!

We lopen over de markt in de Libération buurt. Deze markt staat er iedere ochtend en is supergroot. Ook hier heb je allerlei kramen met verse groente en fruit. Maar ook vis, kruiden en bloemen. Zo leuk om langs alle kraampjes te lopen. De groenten en het fruit zien er supergoed uit. Je ziet gewoon dat het net van het land komt. De citroenen zijn enorm en niet mooi glad zoals bij ons. De tomaten zijn ook huge en in allerlei kleuren. De knoflooktenen zijn hier zo groot, daar heb je er bij ons drie voor nodig. Ook de viskramen zien er fantastisch uit. Er ligt van alles, van garnalen tot aan octopus en van sardientjes tot aan alen. Heel leuk om te zien. En je krijgt meteen zin om van alles te kopen.

En toen kwam Pauline’s droom uit! We bezoeken Arlequin, de beste ijssalon van Nice. En daar is geen woord aan gelogen. En we mogen alle smaken proeven! Hoe tof is dat? Pauline had altijd als droom om een keer alle smaken te proeven in een ijssalon. En dat gebeurde dus. De eigenaar laat ons alles proeven. De ene smaak is nog lekkerder dan de andere. We proeven onder andere Salted Caramel (mijn favo), Yoghurt, Framboos, Pistache, Praline met pistache, Mango, Meloen, een sorbet van Chocola en nog veel meer. We proeven ook een bijzondere smaak, een Perzisch recept met saffraan en rozenwater. Dit is meer een hartige smaak. Lekker om in een dessert te verwerken. Wat we heel bijzonder vinden is dat de sorbet smaken super romig zijn. Het lijkt bijna op roomijs. We vragen naar het geheim, maar dat wil hij ons niet verklappen.

De eigenaar neemt ons mee naar zijn atelier, deze zit om de hoek van de ijssalon. Hij vertelt enthousiast en vol passie over zijn beroep. En dat begrijpen we maar al te goed. In het atelier zijn ze druk bezig en zien we hoe het ijs gemaakt wordt en uit de machines komt. Heerlijk om te zien! Hij laat ons ook de koelingen zien, waar al het verse fruit is opgeslagen. We mogen nog meer proeven, yes! Er wordt een kokosijs gemaakt met witte chocolade ganache en amandelen. Had ik al gezegd dat we in de hemel beland zijn? Ook proeven we de chocola die gebruikt wordt voor de chocolade sorbet. Een 70% chocola die heerlijk romig van smaak is. Iets wat je niet vaak ziet bij zulke hoge concentraties aan chocola. We blijven maar proeven en het is zo lekker allemaal! Echt, als je een ijsje wilt eten in Nice, ga naar Arlequin! Dit was echt een supertoffe ervaring!

Maar we moeten verder. We brengen een bezoekje aan Pastis de Nice. Hier wordt het typische drankje uit Nice verkocht, de Pastis. Pastis is een likeur waarin 26 planten en kruiden verwerkt zijn. Pastis heeft een anijsachtige smaak. Je kunt het puur drinken, maar ook aanlengen met water. We mogen natuurlijk weer proeven! We proeven de likeur aangelengd met water. Hierdoor is het lekker fris. Je proeft heel goed dat er veel kruiden en planten in verwerkt zijn. Het is een heel kruidig drankje, waarbij de anijs de boventoon voert. Lekker! De Pastis wordt in de winkel geproduceerd. De eigenaar van de winkel is een priester. Alle opbrengsten van de winkel gaan naar de minder bedeelden, een goed initiatief! Naast de pastis worden er ook nog andere likeuren verkocht. Zo is er een likeur met citroen en lavendel. Maar je kunt ook lekkere pastis snoepjes, verschillende soorten bier en koekjes kopen in de winkel.

En nu moeten we nog lunchen. Met een buik vol ijs en likeur lopen we naar Kiosque chez Tintin. Een begrip in Nice. De kiosk zelf is heel klein, met een groot terras waar je lekker kunt zitten. We komen aan en zien al een rij staan voor de kiosk. Elke dag staan mensen hier in de rij om het beroemde broodje Niçoise te bestellen, ook wel Pan Bagnat genoemd. Een vers hard broodje met daarop olijfolie en een Niçoise salade (Pan Bagnat). Heel simpel, maar oh zo lekker! En bij Tintin geldt, op is op. Als de broodjes uitverkocht zijn, sluit de kiosk. Dus ik begrijp wel dat mensen hier in de rij gaan staan. Ze verkopen ook nog wat andere dingen, zoals de Pissaladière. Ook deze smaakt superlekker! Maar eigenlijk kom je hier voor een broodje Niçoise. Hier moet je heen als je Nice bezoekt!

We nemen afscheid van Anne en bedanken haar voor de leuke tijd. We hebben de rest van de dag geen programma, zodat we zelf Nice verder kunnen ontdekken. We lopen richting de oude stad en winkelen een beetje. Dat kun je hier ook heel goed. Zo heb je hier alle standaard winkels zoals de Zara en H&M, maar ook een Galerie LaFayette en leuke boetiekjes en culi shops. Nice staat net als de rest van Frankrijk natuurlijk in het teken van het EK. Toch jammer dat wij dit jaar niet meedoen.

We besluiten al snel richting het strand te gaan en pakken een fietstaxi naar Hi Beach. Een hele leuke strandtent waar je lekker kunt relaxen. ’s Avonds kun je hier ook uit eten, maar het is wel wat aan de prijzige kant. Er hangt een relaxte sfeer. Bestel een lekkere koffie en geniet van het uitzicht!

Na een aantal uurtjes bij Hi Beach hebben we toch wel trek gekregen. We lopen naar de oude stad en zoeken een bakkerijtje op. Die zijn er genoeg! We bestellen een Pissaladière (again), superlekker!

’s Avonds duiken we weer de oude stad in. We hebben zin in Italiaans eten. Na een zoektocht op tripadvisor komen we terecht bij La Voglia. We bestellen beiden een pizza. Pauline een pizza tonijn en ik een pizza met buffelmozzarella en tomaat. De pizza’s zijn superlekker en hebben een goede knapperige bodem, yum! En we zitten lekker buiten op het terras, waar de zon nog een beetje schijnt. Living the good life! Je kunt er ook allerlei pasta’s en vleesgerechten bestellen, maar pas op, de porties zijn supergroot. We zagen wat borden voorbij komen, en dat waren echt enorme porties. Als je dat in je eentje moet opeten, ben je wel even zoet. We nemen geen toetje maar bestellen een cappuccino en een noisette. Dat laatste is een espresso met een beetje melkschuim. We hebben namelijk een ander toetje in gedachten, een lekker ijsje van Arlequin!

We lopen terug richting het hotel en maken een tussenstop bij Arlequin. Ik bestel de kokosijs en Pauline de Amarenen. Oh zo lekker! En stiekem hadden we nog geen goede foto, dus konden we deze nu nog even maken. Het ijsje was een goede afsluiter van twee superleuke dagen in Nice. We komen zeker een keer terug, want wat is Nice leuk! Absoluut een aanrader om een keer naar toe te gaan. Nice is nice!

De volgende ochtend moeten we vroeg op om weer naar huis te gaan. Maar we vertrekken niet zonder het heerlijke ontbijt gegeten te hebben bij het hotel. Deze superlekkere croissants slaan we natuurlijk niet over.

Special thanks voor het bureau van Toerisme van Nice, onze superleuke gids Anne, EasyJet en Atout France voor het mogelijk maken van deze leuke trip! En natuurlijk alle vriendelijke mensen in Nice die ons zo enthousiast ontvangen hebben.

Deze persreis is ons aangeboden door het bureau van toerisme van Nice.