Hoe gaat het nu met Merlijn en Team no sleep?

Als je mij langer volgt weet je dat wij zeker een jaar in de slapeloze nachten hebben gezeten. 10 x eruit op een nacht was eerder regel dan uitzondering. Later werd dit 4 of 5 keer maar dat is nog steeds teveel. Dit houdt geen mens vol. Tenminste niet als je wekker gewoon om 7 uur gaat en er van je verwacht wordt dat je op je werk verschijnt. Nu was dit voor mij iets makkelijker dan voor Maurits. Want eigen baas, dus af en toe een middagslaapje moest kunnen. Dat deed ik overigens nooit, wel ging ik ’s avonds steeds vroeger naar bed. Vroeger sliep ik bijna niet voor 1.00, tegenwoordig nooit na elven. Times are changing.

Tussen ons in
Als je al zo lang slecht slaapt, is er maar 1 ding belangrijk en dat is toch wat uurtjes pakken. Dus legden we Merlijn tussen ons in. Vond ik stiekem ook heel gezellig. Helemaal als hij zich dicht tegen mij aan wurmde. Alleen naarmate Merlijn ouder werd, vond hij ons bed ook de perfecte speelplek. Dan kroop hij rustig het hele bed door of ging hij tegen de bedrand staan. En druk brabbelen. Dus dat was ook niet de oplossing.

Slaap kindje slaap
Wij hebben heel wat boeken gelezen en tips geprobeerd (van visolie, tot een extra voeding en van in de kamer blijven tot extra knuffelen), maar “Slaap kindje slaap” (methode van Estivill) bleek de Holy grail (we kregen deze tip van een collega van Maurits, waarvoor eeuwige dank H). In de zomer boekten we hier al eens succes mee. Maar dit was helaas van korte duur. Komt ook omdat Merlijn gewoon heel vaak ziek is en dan wil je toch niets liever dan bij papa en mama zijn. En daar geef ik dan ook aan toe. De methode houdt in dat je je kind gecontroleerd laat huilen. Dus eerst 1 minuut, dan 3, dan 5 en zo bouw je dat op. Gaat door merg en been trouwens, maar het is even doorbijten. Ook herhaal je een vast slaapritueel, zodat je kind weet dat het bedtijd is. Slaapzakje aan, liedje zingen, knuffeltje en altijd exact hetzelfde zeggen. De eerste avond bleef Merlijn rustig 45 minuten gillen, maar op dag 2 ging het al beter en vanaf dag 4 helemaal. Hij werd nog maar 2 keer wakker op een nacht en dat was voor ons echt een hele verbetering.

Hoe gaat het nu?
Vanaf november hebben we de methode weer opnieuw ingezet en deze keer met groot succes. Ik durf dit nauwelijks uit te spreken want iedere keer als ik roep dat iets goed gaat, gaat het juist weer mis. Groot voordeel is nu dat Merlijn meteen gaat slapen wanneer we hem in bed leggen. Voorheen konden we rustig nog een aantal keer naar boven, maar dat is nu nog maar 1 of 2 keer.  ’s Nachts gaat het ook aanzienlijk beter. We hoeven niet meer iedere nacht eruit! En dat is zo’n verademing. Hij huilt wel eens, maar valt dan ook zelf weer in slaap. En soms ook niet, maar dan ga ik even naar hem toe, even knuffelen en dan slaapt hij toch weer verder. Tuurlijk zijn er uitzonderingen; als hij verkouden is of ziek, of wanneer hij droomt, dan wordt hij wel wat vaker wakker. Maar bovenal gaat het nu goed. Zo ontzettend fijn!

Hoe gaat het met de wallen?
Die wallen zijn nog niet weg. Die zijn diep geworteld. Zo’n jaar slecht slapen, zie je toch terug in je gezicht (au!). Ik merkte ook dat ik tijdens de vakantie zo moe was,  ik kon de hele dag wel slapen. Het lijkt wel of alles er nu uitkomt. Daar heb ik dus maar lekker aan toegegeven. Ik hoop dat deze stijgende lijn zich nu voortzet en dat we allemaal weer een beetje bij kunnen trekken. Mocht je ook een baby hebben met slaapproblemen, dan is dit zeker de moeite waard om te proberen.

Volg mij en Annika ook op Instagram voor nog meer behind the scenes. Zien we jullie daar?