Bolle buiken update #5 Q & A over de zwangerschap

Misschien is dit wel de laatste bolle buiken update op de blog, want de uitgerekende datum komt nu wel heel dichtbij. Spannend! Nog 2 weekjes te gaan. Alhoewel dat weet je natuurlijk nooit van tevoren. Dat kunnen er zomaar 4 worden, of misschien is er inmiddels al een kleintje geboren als jullie dit lezen (ik schrijf dit in oktober).

Op Facebook en Instagram vroegen we jullie of jullie nog vragen hebben over onze zwangerschap, bevalling en daarna. En die hadden jullie massaal. Dank jullie wel daarvoor.  Vandaag geven wij antwoord op de leukste vragen. Lees je mee?

Wat zijn jullie ultieme zwangerschapscravings?
Cravings, ik heb er niet echt last van eerlijk gezegd. De eerste 20 weken was ik zo misselijk dat ik eigenlijk alleen maar broodjes kaas en tosti’s wilde eten. Vooral lichte dingen en daarnaast frisse smaken zoals yoghurt met fruit. Ik merk wel dat ik gedurende de hele zwangerschap vooral zin heb in simpel eten. Eten dat ik vroeger thuis ook kreeg, pasta bolognese, stamppot en veel brood. Dat laatste is misschien toch wel een craving. Ik eet heel veel brood. Nu in het laatste trimester heb ik vooral zin in zoet. Terwijl ik normaal helemaal geen zoetekauw ben. Annika had in het begin heel veel zin in friet met kroketten. Die heeft heel wat eurootjes aan de snackbar besteed. Ook at ze heel cliché, de augurken uit de pot. Maar die cravings duurden niet echt lang. En het waren ook geen gekke combinaties. Ook de patat cravings verdwenen weer en maakten bij haar ook plaats voor zoete trek.

Wat is het eerste dat je wilt eten na de geboorte van de baby?
Eigenlijk is er maar 1 ding dat we allebei heel erg missen en dat is Prosciutto. Italiaanse ham! Ik kom graag bij de Italiaan en meestal neem ik dan Antipasti vooraf. Maar die vleeswaren waag ik mij nu niet aan. Ook is ons favo gerecht van Napoli, de pasta geflambeerd in een Parmezaanse kaas. Ook die mogen we nu niet. Dus als ik bevallen ben dan wil ik dat heel graag eten. Ik heb de hele zwangerschap geen vis aangeraakt, maar af en toe heb ik ook wel trek in gerookte zalm. Een lekker vers broodje met dun gesneden zalm en avocado, die ga ik ook snel weer eten denk ik.

Wat vind je opeens niet meer lekker nu je zwanger bent?
Zoals ik net al noemde was ik in het begin heel misselijk en vond ik bijna niks lekker. Terwijl ik normaal iedere dag wat anders eet en heel veel lust. Het eerste opvallende, waardoor ik eigenlijk meteen wist dat ik zwanger was, is dat ik geen koffie meer wilde. Tot 20 weken heb ik nauwelijks koffie gedronken. Terwijl ik normaal een echte coffeelover ben. Annika had dit ook. Na de 20 weken kwam mijn zin in koffie weer terug. Dus nu drink ik weer (met name cafeïnevrije) koffie. Ook iets geks, ik eet al jaren iedere ochtend kwark of yoghurt met muesli en banaan. Die banaan kon ik ineens niet meer zien. Dat is de hele zwangerschap zo gebleven (ik heb het nog wel eens geprobeerd, maar vond het dan toch niet lekker).  Annika had al vrij snel haar normale eetlust weer terug. Bij mij zie je toch wel een heel groot verschil met mijn normale eetpatroon. Ik hoop maar dat het straks weer zoals vanouds wordt.

Hoe hebben jullie de zwangerschap aan de familie verteld?
Dat is wel een grappig verhaal. Annika en ik waren in Lissabon op stedentrip en ik voelde me zo raar dat ik eigenlijk meteen wist dat ik zwanger was. Maurits en Chris waren in de tussentijd een weekje op wintersport. Eenmaal thuis uit Lissabon heb ik meteen een test gedaan en deze was positief. Helemaal excited probeerde ik Maurits te bellen, maar die stond bovenop een berg (typisch iets voor ons). Ik moest het kwijt dus Annika was de eerste die het hoorde. Daarna kreeg ik Maurits te pakken en kon ik hem via FaceTime het geweldige nieuws vertellen. In de tussentijd belde Annika mij steeds terug. Wat bleek, ze had ook een test gedaan en ze was ook zwanger. We wisten allebei van elkaar dat we dit wilden (bij mij heeft het alleen wat langer geduurd). En dat je er dan op dezelfde dag achterkomt is wel heel bijzonder. Omdat we allebei vol adrenaline zaten en allebei alleen thuis waren, zijn we naar onze ouders gereden met de positieve testen in onze jaszak. Geen hele speciale aankondiging. Alhoewel als je beide dochters tegelijk zwanger zijn, is dat al speciaal genoeg.

Zijn jullie al uit de naam van de kleintjes en weten jullie deze van elkaar?
Maurits en ik hadden al heel lang een jongensnaam in gedachten. Al ruim voordat ik zwanger was. En die naam hebben we ook niet veranderd. Voor een meisje had ik het een stuk ingewikkelder gevonden. Voor een jongen had ik wel 6 leuke namen en voor een meisje niet. Annika heeft er wel een tijdje over gedaan om de juiste naam te kiezen. We hebben het niet aan elkaar verteld. Maar wel even gecheckt of de eerste letter niet dezelfde is. En dat was gelukkig niet zo.

Hoe bereiden jullie je voor op het moederschap en hoe doen jullie mannen dat? 
Tot en met september waren we vooral heel druk met het vooruitwerken voor de blog. Iedere week koken, schrijven en editen. En dus ook nog niet heel erg bezig met de bevalling en wat daarna gaat komen. Tuurlijk hebben we allebei veel gelezen, offline en online en hebben we onze bezoekjes aan de verloskundige gehad. Daardoor groei je steeds verder in het proces. Maurits en Chris hebben allebei het boek “The Dad” (aanrader) van ons gehad zodat ze zich ook konden inlezen. Annika heeft een yoga cursus gedaan ter voorbereiding op de bevalling en ik heb een mini privé cursus gehad samen met Maurits. Voorbereiden op het moederschap kan volgens mij niet echt. Ik heb nu nog over heel veel dingen geen idee, maar ik denk dat dit voor iedere nieuwe ouder geldt. Ik lees veel, vraag veel en laat het verder lekker over mij heenkomen. En vertrouw ook vooral op mijn gevoel. De kamertjes zijn in ieder geval gereed en aan liefde is geen gebrek. Dus volgens mij komt het dan helemaal goed.

Gaan jullie na je verlof minder werken?
In principe werken we nu allebei 4 dagen. Annika is iedere maandag vrij en ik iedere vrijdag. In april hebben we ons team uitgebreid met Marianne waardoor er wat minder druk op de ketel lag met het vooruitwerken voor ons verlof. Voor 3 maanden extra content maken is toch best een klus. Maar we hebben besloten om ook in 2018 (en hopelijk daarna ook) te blijven samenwerken zodat wij ook wat flexibeler kunnen zijn. Ik kan me voorstellen dat zo’n eerste jaar met baby best wennen is en dan is het fijn om daar rustig in mee te groeien. Ook geven die extra handjes van Marianne ons juist ruimte voor nieuwe plannen en ambities. Vanaf februari beginnen we weer en dan gaan we weer vol aan de slag voor het nieuwe jaar. Het idee is om dan 3 tot max. 4 dagen te werken. Het voordeel van ZZP’er zijn is dat je zelf je eigen tijd in kan delen. In principe kunnen wij ook gewoon ’s avonds en in het weekend werken.  PS de content gaat gewoon door, die staat tot 1 februari al voor jullie klaar.

Hoe regelen jullie de kinderopvang?
In de randstad zijn er behoorlijke wachtlijsten als het gaat om kinderopvang. Wij hebben onze kleintjes dus al in het begin van de zwangerschap aangemeld. Onze kleine heeft nu een plekje voor 2 dagen in de week vanaf 1 maart. Daar moet ik nu nog niet aan denken trouwens.  Ik heb wel bewust voor 2 dagen per week gekozen zodat hij goed kan wennen en ik die dagen flink wat werk kan verzetten. Annika wil zelf iets later starten met kinderopvang en dan waarschijnlijk ook voor 2 dagen per week. Daarnaast wonen onze ouders in Haarlem en kunnen ze altijd bijspringen als wij ineens afspraken hebben of iets anders. In ons werk moet je vrij flexibel zijn namelijk. Maar ze krijgen geen vaste oppasdag. Want voor hun is het natuurlijk ook een enorme omschakeling dat er ineens 2 baby’s zijn, dus dan houd ik het voor hun liever vrijblijvend. Maar als ik dat nu zo kan inschatten, kunnen ze volgens mij niet wachten tot de kleintjes er zijn.