Diary September #1: Nazomeren, Proefpark en naar Maastricht

Yes wat een gelukje he dat het zonnetje zich nog zoveel laat zien? Aan het einde van de zomer word ik meestal een beetje droevig, dan is het voor mij veel te snel voorbij gegaan. Dat heb ik dit jaar niet. We hebben zoveel mooie dagen gehad en ik heb daar volop van genoten. Plus natuurlijk dat ons deze herfst iets heel moois te wachten staat. Dus ik ben er helemaal ok mee. De afgelopen weken heb ik heel hard gewerkt, maar er was ook genoeg ruimte voor leuke dingen. Kijk je mee?

Onze accountant kwam lunchen. Maurits regelt alle financiële zaken voor mij (zo lief), maar het was toch wel handig dat hij Uit Pauline’s keuken HQ eens zou zien. Ik moet zeggen dat ik het redelijk simpel heb gehouden met verse broodjes van de bakker, een kaasplankje, scrambled eggs met zalm en yoghurt potjes met blauwe bessen compote. Helemaal prima.

En toen ineens werd het 27 graden. De hoogste tijd om naar het strand te gaan. Alleen waren wij niet de enige die er zo over dachten. We hebben een uur in de file gestaan. Annika nog langer en die is zelfs omgekeerd omdat ze niet vooruit kwam. Eerlijk gezegd heb ik dit nog nooit eerder meegemaakt, terwijl ik eigenlijk altijd met de auto naar Zandvoort ga.

Maar het lange wachten werd beloond met een lekkere lunch bij Tijn Akersloot. Mijn favo plekje in Zandvoort.

Naast foodpost krijgen we nu ook steeds vaker babypost. En dat vinden we stiekem nog leuker.  Zoals dit heerlijke pakket van Rituals. Aangezien Annika veel last heeft van restless legs heeft zij dit pakketje lekker in beslag genomen. Meestal verdelen we alles een beetje.

Ik ging lunchen in de stad bij Ome Pietje. Lekker aan het Spaarne. En uiteraard bestelde ik een tosti…

Met Maurits ging ik naar Proefpark Haarlem, het jaarlijkse foodfestival in het Kenaupark. Dit is altijd superleuk en relaxt. Ik had alleen geen trek zei ik…

Maar uiteindelijk at ik deze camembert van de bbq. Superlekker. En een halve cheeseburger. Ik heb iets met kaas de laatste tijd, of eigenlijk al mijn hele leven.
Als toetje nam ik een crêpe met appel en kaneelsuiker. Alleen viel deze een beetje tegen. Hij had zo weinig beslag gebruikt dat de crêpe zo crispy was dat hij bijna uit elkaar viel. Bummer. Daar kan ik dan echt enorm van balen. Ik zat nog te twijfelen om alsnog poffertjes te nemen (om het goed te maken) maar uiteindelijk ben ik toch voor een ijsje gegaan.

En het buikje groeit ook goed. Echt bizar hoe hard het ineens gaat. We hadden weer een check bij de verloskundige en alles zag er goed uit. Dus dat is fijn. Het derde trimester is inmiddels ingegaan. Wauw.

Annika was door Mickey Brown’s uitgenodigd om hun daily deli te komen bewonderen in Maastricht. Superleuk! In Maastricht zijn er twee locaties, één waar je echt kan zitten en één to-go vestiging. De laatste zit in de richting van het station, superhandig als je nog wat te snacken mee wilt nemen voor in de trein. Mickey Brown’s deed Annika een beetje denken aan het Engelse Pret a Manger. Je kunt hier terecht voor een lekker broodje (allemaal vers gemaakt), koffietjes, gezonde sapjes en smoothies en lekkere zoetigheden. Ook verkopen ze in de deli fijne producten, zoals de Propercorn popcorn en onze eigen bananabread mix in samenwerking met DaPeppa. Zo leuk! Het is een tentje waar je snel even neer kan strijken voor een lekkere lunch of drankje en je ook nog wat mee kan nemen voor onderweg of thuis. Je kunt ook overal je laptop inpluggen en dat maakt het een prima werkplek. Handig! Neem zeker even een kijkje als je in Maastricht bent.

De komende weken hebben we nog 2 kookdagen gepland staan. In principe zit al het kookwerk (los van eventuele samenwerkingen) er dan op en kunnen we alles gaan uitwerken tot 1 februari. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij ben dat we waarschijnlijk wat eerder klaar zijn dan 1 november, want ik merk wel dat het steeds pittiger wordt.

En ik hoop natuurlijk op nog wat mooie dagen. En dat ik dan lekker kan ontspannen en voorbereiden op wat er komen gaat. Juist nu we zo hard vooruit werken, is het soms lastig om die knop weer om te zetten. Dan denk je de hele tijd, ik moet dit en ik moet dat. Dus langzaam het verlof ingaan is helemaal geen straf. Uiteraard volgen er nog wel wat updates hier en kunnen jullie ook meekijken op social media.

Volg mij en Annika ook op Instagram voor nog meer behind the scenes. Zien we jullie daar?