Bolle buiken update #3 Kwaaltjes & Cravings

Yes daar zijn we weer met een nieuwe zwangerschapsupdate. Annika en ik zijn inmiddels 28 weken onderweg en het gaat nu wel ineens heel hard. De eerste weken (vooral toen niemand het nog wist) kropen voorbij. Nu zijn we vooral heel druk met vooruit werken en daardoor vliegen de weken om. Vorige week hebben we de eerste kerstrecepten al gemaakt. En dat is best even omschakelen als het buiten nog 25 graden is. Maar zolang het goed gaat, blijven we lekker doorknallen, want we willen jullie natuurlijk de rest van het jaar blijven inspireren in de keuken (ook als wij met verlof zijn).

Bolle buik
Ik moet heel hard lachen als ik foto’s zie van mijzelf waarin ik trots mijn mini buik toon. Ik vond namelijk dat je het bij 10 – 11 weken al heel goed kon zien. Dat is nu wel anders. De buik groeit ineens enorm hard en je kan er niet meer omheen. Ik ben daar supertrots op en show hem graag. Ook maak ik er stiekem misbruik van. Hele lange rij bij de boot, “Ah ik mag vast wel even voor he?, want ik ben zwanger”. En ook naar Maurits, “Kan jij dat even doen, want ik kan echt niet meer goed bukken”. Ik moet ook wel bekennen dat het ook echt wel zo is. Hij gaat wel meer in de weg zitten en vooral ’s avonds in bed, spring ik er niet zo snel meer uit (voor één van mijn tientallen toiletbezoekjes, damn you blaas) als anders.

Kwaaltjes 
Ze zeggen dat het tweede trimester het beste trimester is en ik vind het zelf tot nu toe ook vrij goed gaan. Helemaal als je bedenkt waar ik vandaan kom. Ik blijf hoofdpijn houden en ook af en toe nog een migraine aanval, maar niet meer zo heftig als in het begin. Ook heb ik wat meer energie dan in de eerste 12 weken. Nog steeds lig ik er regelmatig op tijd in, maar dat komt ook omdat ik nu vrij veel en hard werk. Annika heeft vooral last van slapeloze nachten door haar onrustige benen. Echt heel vervelend is dat. En onze conditie is drama. Ik merkte het vooral op Vlieland tijdens het fietsen (lees max. 2 km). Annika sport nog steeds iedere week (zo knap), maar is tijdens een kookdag toch ook wel snel buiten adem. Dus nemen we nu wat extra pauzes tussendoor.

Cravings
Augurken met slagroom zijn hier niet aan de orde. Hoewel Annika ze in het begin zo uit de pot at. Ik was in de eerste 20 weken vrij veel afgevallen door mijn misselijkheid, maar dat komt er nu allemaal weer aan. Ik heb namelijk 2 cravings, brood (carbs) en zoetigheid. Ik at jaren bijna geen brood meer tijdens de lunch, meestal havermout, een salade of crackers, maar nu eet ik iedere dag broodjes. Het liefst harde broodjes van de bakker, af en toe een croissantje en ik heb een enorme muesli notenbrood verslaving. Tussen de middag lunch ik nu altijd met boterhammen. Meestal 4, maar dan houd ik het wel een hele middag uit. Ook ben ik nog steeds dol op fruit, dat eet ik iedere dag ook wel 2 tot 3 keer. ’s Ochtends in mijn yoghurt, in de middag als tussendoortje (vooral nectarines) en ’s avonds als toetje. Maar de ergste craving is toch wel de zin in zoetigheid. Ik ben normaal helemaal geen zoetekauw, maar nu heb ik steeds zin in zoet. Dagenlang kan ik denken aan warme stroopwafels van de markt, softijs, maar ook schepsnoep en spekken. Ik probeer er niet teveel aan toe te geven. Voor Annika geldt hetzelfde, die heeft zelfs 2 bollen ijs via Deliveroo laten komen. Ach als je zwanger bent mag dat.

3D echo
We hebben allebei een 3D echo laten maken. Ik vond het alweer veel te lang geleden dat ik de kleine had gezien, dus ik had daar graag een pretecho voor over. Wat bijzonder is dat zeg. En wat lijkt hij op Maurits, voor zover je dat nu kunt zeggen. Annika haar kleintje is een mooie mix van hun allebei. Ik ben zo benieuwd hoe ze er straks daadwerkelijk uit zien. Gelukkig zagen ze er helemaal gezond uit en dat is toch het belangrijkste. Ook laten ze flink van zich horen. Vooral als ik rustig aan doe, schopt de kleine erop los. Ik vind dat zo bijzonder. Op de echo zat hij met zijn voet, tegen zijn hoofd, al een echte acrobaat. Haha! Wordt vast een druk mannetje.

Zoals je al een beetje tussen de regels door kunt lezen, zijn we nu vooral druk met werken. Het idee is om 1 november met verlof te gaan (3 weken voor de uitgerekende datum). Maar liever iets eerder natuurlijk. Ik merk dat ik daardoor nog niet heel erg met de praktische zaken bezig ben. Tuurlijk is de kraamzorg geregeld en zijn we ingeschreven bij kinderdagverblijven (met enorme wachtlijsten), maar ik kom nog niet aan het lezen over de bevalling, over borstvoeding en hoe het allemaal precies zit met bedjes opmaken. Maar dat komt wel. De babykamers zijn al bijna af, maar die laten we in een volgende update zien.