Is it a boy or a girl?

Een paar jaar geleden vond ik het maar gek dat mensen van tevoren al het geslacht van hun baby verklapten. Uiteraard wilde ik het nieuwsgierig als ik ben wel zelf weten, maar aan anderen vertellen: Nee dat zou ik niet nooit doen. Zo zijn er wel meer dingen waarvan ik had gezegd dat ik ze nooit zo doen (bijv. bloggen over mijn zwangerschap), maar ik ben toch veranderd in een hormonale mommy to be, van wie het favoriete onderwerp inmiddels baby is. Gelukkig staat de blog ook nog gewoon vol met lekkere recepten en kan je hooguit op de maandag een persoonlijk artikel verwachten wat iets meer baby gerelateerd is. Dat is toch mijn leven nu.  Maar volgens mij vinden jullie dat ook wel leuk om te lezen toch?

Pretecho
Annika en ik wilden beiden graag weten wat het geslacht van onze baby is. Dat is niet alleen heel praktisch, je hoeft je maar op 1 naam te richten en je kan lekker aan de slag met de babykamer (en natuurlijk uitgebreid shoppen, we zijn los). Maar vooral ook omdat we veel te nieuwsgierig zijn. Tijdens de aankondiging van onze zwangerschap wist Annika stiekem al wat het zou worden. Ik zou het een weekje later horen, maar een migraine gooide roet in het eten. Dus de pretecho werd een weekje verschoven. En wat denk je, 2 zussen die praktisch tegelijk uitgerekend zijn, krijgen allebei een boy! We zijn echt de gelukkigste mensen op aarde nu.

De hele praktijk kon meegenieten
Iedereen in mijn omgeving was in de veronderstelling dat ik een meisje zou krijgen (en Annika een jongen). Dat heb ik zelf ook mijn hele leven gedacht, maar dat komt omdat iemand dat een keer met zo’n pendelding voorspeld had. Ja daar moet je echt op vertrouwen haha. Toen we de echo hadden en het toch een jongetje bleek te zijn gierde ik het uit. Tranen van blijdschap. Een lieve kleine Maurits op komst. De receptioniste zei al: “ah dat was oprecht een pretecho”. Ik verheugde me er enorm op om mijn familie te verrassen met dit onverwachte nieuws. Met appeltaart met slagroom en blauwe muisjes zette ik iedereen op het verkeerde spoor. Zo leuk! Nu ik dit schrijf kan ik het nog niet helemaal bevatten.

Ik zie ze al zitten samen, 2 neefjes spelend in de zandbak. Over de tijd dat ze puber zijn denk ik nog maar niet teveel na, want als ze op hun vaders lijken voorspel ik heel veel slapeloze nachten haha. Alhoewel ik er zelf ook wel wat van kon, dus dat zegt ook niet zoveel. Anyway we zijn superblij. Natuurlijk ook als het een meisje was geweest en we zijn al lekker aan de slag met kleurtjes uitzoeken voor de babykamer. Binnenkort vertellen we meer in een volgende update.

Volg mij en Annika ook op Instagram voor nog meer behind the scenes. Zien we jullie daar?