Fotoverslag Texel Culinair

Ik ben een fervent eilandganger. Als kind bracht ik menig zomer door op het strand van Schiermonnikoog (Schier voor intimi), later werd dit verruild door Ameland. Mijn eerste pubervakantie alleen met vriendinnen was op Terschelling. Met Maurits bracht ik een romantisch weekend door op Vlieland. Alleen Texel ontbrak nog in dit rijtje. Ik kon mij geen idealer moment bedenken om kennis te maken met Texel dan tijdens Texel Culinair.

Texel is het grootste eiland van de waddeneilanden op slechts 20 minuutjes varen van Den Helder. Waar bij de andere eilanden de eilandgangers vaak de auto laten staan, is het bij Texel heel normaal om je auto mee te nemen.  Hierdoor had ik toch wat minder “het eilandgevoel” dan bij de andere eilanden. We verbleven in Hotel de Cooghen (een basic hotel), op steenworp afstand van het strand.

Op culinair vlak heeft Texel enorm veel te bieden. Onderweg kom je diverse “echt Texelse producten” tegen. Texelse schapenkaas van de Wezenspyk (die helaas gesloten was op zondag), zilte groentes en Texelse aardappeltjes van Marcfoods, Texelse skuumkoppe (het lokale bier) en natuurlijk het Texelse lamsvlees en weiderund. Dat laatste had een belangrijke plaats tijdens Texel Culinair.

Het Kwekertje

Texel Culinair is het jaarlijkse foodfestival in De Koog. Een mix van restaurants, eetcafés en cateringbedrijven presenteren hun gerechten tijdens dit event. Ieder jaar is er een uitdaging in de vorm van “het Kwekertje”. De deelnemende restaurants krijgen de opdracht om een amuse te maken met een Texels product. Deze keer was het hoofdingrediënt het Texels weiderund aangevuld met specerijen uit de VOC tijd. Dit vanwege het feit dat Texel 600 jaar stadsrechten viert. Leuk om de verschillende interpretaties hiervan te zien. Zo proefde ik een balkenbrei van rund van De Kroontjes en een filet Americain op platbrood van Restaurant Rebecca. Beide erg smakelijk.

Kogertjes

Betalen doe je op Texel Culinair met Kogertjes. Een Kogertje is €2,00. Wat mij direct opviel is de betaalbaarheid van dit festival. Waar op Haarlem Culinair de gerechten beginnen vanaf 6 euro, is dat hier meteen de max. Hierdoor is het evenement voor iedereen toegankelijk en kun je als je wilt uitgebreid genieten.

Verrassende mix

Ik vond het verrassend dat het aanbod zo gevarieerd is. Van kebab, hamburgers en saté tot tartaar van runderhart, bakpaling en langoustines. Ik at een smakelijke sashimi van tonijn met een sesamkoekje van restaurant Rebecca, een new style hotdog van kalfsworst van De Kroontjes en een heerlijke lamscurry van Anneke’s Kitchen (tevens winnaar van Het Kwekertje). Bij Bos en Duin at ik een heerlijke tartaar van watermeloen met geitenkaas en luchtgedroogde ham, ik heb mij laten vertellen dat er 400 watermeloenen doorheen gegaan zijn tijdens dit weekend. Erg lekker. Ook hun Texelse lamsschouder met bulgur en gegrilde courgette was een van mijn favorieten. Strandpaviljoen 15 was het meest gedurfde restaurant met een tartaar van koeienhart (die ik dus niet durfde te eten) en een pannacotta van zee-egel. Deze laatste heb ik wel geproefd en ik moet eerlijk bekennen dat het niet zo mijn ding was. De smaak deed mij een beetje aan lever denken. Mijn grote favoriet en tevens winnaar van Texel Culinair was ’t Pakhuus, de cheesecake met kokos, mango en passievrucht heb ik zelfs 2 keer gegeten.

Kokkels vangen

De tweede dag stond in het teken van kokkels vangen. Helaas liet het weer het niet toe om het wad op te gaan. Erg jammer. Wel namen we een kijkje op het schip en kregen we uitleg over deze ambachtelijke manier van visserij. De kokkels worden met de hand, met behulp van een soort hark gevangen. Dit gaat 4 dagen per week, 24 uur per dag door. Ontzettend arbeidsintensief dus. Er worden jaarlijks zo’n 30 vergunningen verstrekt, dus de kokkelvangst vindt maar op een paar plekken in Nederland plaats. Het bordje vers bereide kokkels maakte de teleurstelling van het niet vissen weer een beetje goed. Wat ontzettend smaakvol. Verser krijg je het niet.

Volledig ontspannen en met volle buikjes gingen we weer huiswaarts. Maar niet voordat we de de vuurtoren bekeken hebben, dat zijn eilandtradities die ik graag in ere houd.

Volg mij ook op Instagram voor nog meer behind the scenes.

Dit weekend is mij aangeboden door VVV Texel disclaimer.