Even voorstellen Tommie

Tommie is nu bijna twee weken bij ons, dus de hoogste tijd om hem uitgebreid aan jullie voor te stellen. Wat is het fijn en bijzonder om weer zo’n klein hummeltje in huis te hebben, met zijn gekke geluidjes, eindeloze knuffels en zachte babyhuidje. Gek ook hoe snel je dingen vergeet: hoe zat het ook nog maar met voeden, met schone luiers en in bad doen? Toch gaat dat nu allemaal veel meer vanzelf dan de eerste keer. In deze blog vertel ik je meer over de bevalling, de kraamweek en hoe het nu gaat met ons.

De bevalling

Ik doe niet aan normale bevallingen kennelijk. Waar bij Merlijn mijn vliezen spontaan braken bij 34 weken ging het nu anders, maar wederom niet echt normaal. Mijn moeder, Annika en Lasse waren ’s middags op bezoek. Ik grapte nog dat ik het idee had dat deze baby nooit zo komen. Met 39 weken leek het een eeuwigheid te duren. Ze waren alleen nog niet de deur uit of ik voelde een wee opkomen. Meteen een stevige wee, maar toch twijfelde ik nog even of het echt begonnen was. Maurits was op straat aan het spelen met Merlijn en ik heb hem ook niet meteen geroepen. Ik dacht kennelijk nog dat het wel mee zou vallen en ben op de bank gekropen. Na een kwartier had ik wel in de gaten dat het menens was, de weeën kwamen meteen al om de 5 minuten en ze duurden ook zeker een minuut. Ik appte mijn familie dat het begonnen was. Annika dacht nog dat ik een grapje maakte, aangezien ze een half uur daarvoor nog naast mij op de bank zat.

Maurits kwam ook binnen en wilde gaan koken. Maar ik gaf aan dat hij beter de verloskundige kon bellen. Toen had ik ongeveer een half uur weeën en was het al niet meer te doen. Gelukkig was de verloskundige binnen 10 minuten bij ons thuis en toen bleek dat ik al 6 cm ontsluiting had. Het geplande ziekenhuis gingen we niet meer halen. Opa en oma hadden we in de tussentijd ook gebeld en die kwamen Merlijn ophalen. “Mama ogen dicht”, riep Merlijn nog. Ik raakte al steeds meer in mijn eigen wereld.

Nog geen 3 kwartier later (1,5 uur na de eerste wee) is onze lieve zoon Tommie Mees Bast geboren. Op 4 maart om 19.20 zijn wij opnieuw ouders geworden van een prachtig klein jongetje. Hij woog 3240 gram en is 49 cm. Helemaal perfect, met alles erop en eraan. En gewoon thuis bij ons op de bank, want zelfs naar boven gaan was geen optie meer. Gelukkig hadden we het kraampakket met afdekplastic en alles bij de hand.

De kraamweek

Ontspannen! Dat was ik vanaf het eerste moment. Tommie kon gewoon bij mij blijven liggen en ik mocht rustig bijkomen van de bevalling. Het is zo anders dan bij Merlijn, die meteen de couveuse in moest. Een kraamweek thuis had ik dus ook nog niet eerder gehad en dat was zoveel fijner dan ik van tevoren had kunnen bedenken. We hadden geluk met onze kraamverzorgde Anneke. Een ongelooflijk lieve vrouw die goed voor ons en kleine Tommie zorgde. Ook Merlijn was dol op haar (ze kreeg een dikke kus bij het afscheid). Ik knapte zelf ook redelijk snel op, het enige nadeel is dat de migraine weer komt opzetten. Op zich niet gek met die hormoonschommelingen en onderbroken nachten, maar wel heel vervelend.

Hoe gaat het nu?

Tommie is een hele tevreden baby, hij slaapt veel. Hij is ’s nachts wel wat onrustiger (omgekeerd dag- en nachtritme), maar als hij dan bij mij of Maurits ligt, wordt hij weer rustig. Merlijn is een trotse grote broer. Hij vindt het heel leuk en zorgt goed voor zijn broertje. Kusjes geven, speentje in doen, helpen met de fles. Af en toe gaat het er wel wat hardhandig aan toe, maar hij bedoelt het allemaal zo goed en dat is zo fijn. Met Maurits en mij gaat het ook goed, we zijn heel ontspannen en dolgelukkig. Uiteraard wel moe door de gebroken nachten, maar dat hoort erbij. We genieten volop van onze family of 4. Door Corona ziet deze periode er wel wat anders uit dan verwacht. We ontvangen geen bezoek, gaan niet naar buiten en Merlijn is de komende weken ook thuis. Het is verschrikkelijk wat er allemaal gebeurd, maar dat zorgt er wel voor dat wij extra in onze cocon kruipen. In ons veilige huisje thuis. Voor nu laat ik de laptop weer even in de kast liggen en ga ik genieten van mijn verlof. Maar via Instastories zal ik af en toe een update plaatsen hoe het met ons gaat. Dus volg me daar ook voor Tommie updates.

Volg mij en Annika ook op Instagram voor nog meer behind the scenes. Zien we jullie daar?