Diary: Zo ziet een kookdag eruit

Het leek mij wel leuk om jullie een dagje mee te nemen op een kookdag. Normaal gesproken (voor de zwangerschap) koken Annika en ik eens per 2 weken een hele lading recepten voor de blog. Meestal maken we dan een stuk of 10 recepten op één dag. Ik kook alles en Annika zet alles op de foto. Om vooruit te werken voor ons verlof, hebben we de hele zomer iedere week zo’n 8 nieuwe recepten gemaakt. Dat was een pittige klus, maar alles staat er op en is inmiddels ingepland. En ik kan jullie alvast verklappen dat er heel veel lekkers aankomt de komende weken. Dus aan inspiratie geen gebrek.

Zo’n kookdag, hoe werkt dat nu precies? En wat doen we met al dat eten? Dat laat ik jullie graag zien aan de hand van foto’s. Kijk je mee?

Aan ideeën geen gebrek. Mijn telefoon staat vol met recepten die ik nog een keer wil maken. Zodra mij iets te binnen schiet (en dat kan overal en op elk mogelijk tijdstip gebeuren) noteer ik het in mijn telefoon. Voor een kookdag selecteer ik dan een aantal van die ideetjes en die werk ik van tevoren uit. Meestal grof, met een korte opsomming van de ingrediënten, hoeveelheden en bereidingswijze. Dit schrijf ik in mijn receptenboek. Tijdens het koken pas ik dan dingen aan, zoals er moet toch 50 gr meer cacao in, of de oventijd is toch wat korter dan verwacht. Mijn receptenboek is heilig. Want ik weet na een kookdag natuurlijk niet meer uit mijn hoofd, hoeveel ik precies van ieder ingrediënt gebruikt heb.

Iedere week koken, betekent ook heel veel boodschappen doen. Daar geef ik enkel voor één kookdag vaak al minimaal €150 per week aan uit. Best veel he? Dat is iets wat ik natuurlijk allemaal zelf betaal. Als ik heel veel nodig heb, bestel ik het via Albert, maar 9 van de 10 keer moet ik alsnog 1 keer (of vaker) naar de winkel omdat ik weer wat vergeten ben. Vooral tijdens de zwangerschap, kwam het soms voor dat ik tot 3 keer toe naar de winkel ging omdat ik toch weer wat miste. Pregnancy brains…

Sommige dingen bereid ik de avond van tevoren al voor. Meestal geldt dit voor bakrecepten. Een biscuitbodem kan je prima een dagje eerder maken. Een hele cake ook wel. Het meeste wordt op de dag zelf, vers gemaakt, maar voor dit soort dingen maak ik een uitzondering. Alleen op deze manier, lukt het ook om zoveel recepten op een dag te doen. Goed plannen is hierin wel belangrijk.

En dan is het een kwestie van aan de slag. Meten, wegen, kloppen, mixen en bakken, alles komt aan bod.

En zoet en hartig wisselen elkaar lekker af. Dit is de vulling voor een superlekker kerstdessert dat in december online komt.

Vaak moet Annika op mij wachten omdat ik natuurlijk alles vers maak die dag. En soms helpt ze dan ook gewoon mee in de keuken. Eigenlijk doet zij dus alles op een kookdag. Fotograferen, stylen en een klein beetje koken. Een echte alleskunner!

Yum gekarameliseerde rode uien, ook dit gaan jullie in december pas terugzien.

Er gaat ook wel eens iets mis. Zoals deze keer dat ik filodeeg uit de vriezer nog een keer een kans gaf. Dat had ik dus niet moeten doen, want dit is echt een drama om mee te werken. Volgende keer weer netjes naar de Turkse supermarkt. Want dat is gewoon zoveel beter.

In de tussentijd zet Annika alles op de foto. Ze maakt een mooie setup bij het raam en schiet mooie plaatjes voor de blog. Normaal gesproken hadden wij een fotostudio boven. Maar dat is nu een babykamer geworden. En het is met een zwangere buik ook minder fijn om 20 x de trap op en neer te lopen. Dus nu hebben we al onze fotospullen, tijdelijk in de woonkamer gezet.

Voor de foto’s gebruiken wij props. Dat zijn doekjes, bestekjes, plankjes en spatels. Alles om de foto mooi aan te kleden. Deze liggen vaak overal verspreid. Annika creëert een warzone op haar fotoplek en ik doe dat in de keuken.

Tussendoor houden we vaak even pauze. Voorheen knalden we zo achterelkaar door, maar met een zwangere buik is dat toch wat pittiger. De dingen die klaar zijn en op de foto staan, worden dan meteen geproefd. Zo’n kookdag is dus tegelijk ook een beetje een (vr)eetdag. Van toetjes tot broodjes tot hoofdgerechten, alles wordt geproefd. Aan het einde van de kookdag, verdelen we de gerechten. Annika neemt wat mee voor thuis (Maurits en Chris zijn altijd heel gelukkig deze dagen) en mijn moeder komt vaak ook langs om wat lekkers op te halen. Zo hoeven we eigenlijk nooit iets weg te gooien.

En zo ziet mijn keuken er dan uit. Nu is dit nog een vrij gunstige foto. Maar mijn hele aanrechtblad staat vol met afwas, bakjes, vieze messen en kruimels en vlekken. Ik maak het altijd meteen schoon, na de kookdag. Meestal valt het dan ook wel weer reuze mee. Al gaan er gemiddeld altijd wel 2 machines vaat doorheen.

Na zo’n dag doen we niet heel veel meer. Vaak zijn we helemaal uitgeblust. Een voordeel, er hoeft niet meer gekookt te worden voor het avondeten. Dus we kunnen languit op de bank genieten van het lekkers. Alhoewel, meestal eet ik niet veel meer, want ik ben dan vrij vol door alle kleine hapjes tussendoor. Haha.